به گزارش تحریریه سینوا، برخی تحلیلگران، در هفته‌های اخیر، به «حضور گروه بی تی اس در کاخ سفید» پرداختند. تحریریه سینوا هم مطلب و تحلیلی کوتاه، اما متفاوت و اختصاصی در اینباره منتشر کرده است. آن را بخوانید:
بی تی اس و رسانه‌های ما
جو بایدن، رئیس جمهور آمریکا، گروه بی تی اس را به کاخ سفید دعوت کرد. اعضای بی تی اس، در ۳۱ ماه مِی (حدود دو هفته پیش) با او دیدار کردند. میزبان و میهمان، هدف این دیدار مهم و مورد توجه را، مبارزه با «جرائم ضد آسیایی» در آمریکا اعلام کرده‌اند. دیدار مهم و مورد توجهی که رسانه‌های ایرانی به جای توجه و تحلیل، به آن بی اعتنایی کردند.
گروه بی تی اس، در ایران هم، توجه بسیاری از جوانان و نوجوانان، به ویژه دختران را جلب کرده. این طرفداران نسبتا متعصب، اخبار گروهشان را از طریق رسانه‌های اکثرا معاند خارجی، دنبال می‌کنند.
بنابراین، پوشش کم این اخبار، فقط خلاء تحلیل‌های درست و البته لازم را زیاد می‌کند. اما تحریریه سینوا، گروه بی تی اس را به عنوان یک بند آوازی تاثیرگذار، رصد می‌کند.
آیا بی تی اس کره‌ای است؟!
بسیاری، گروه بی تی اس را پیشروی موج موسوم به «کره‌ای» می‌دانند. اما یک سوال: آیا موج کره‌ای از کره می‌آید؟!
گروه بی تی اس، با شعارهای ظاهرا «زیبا» و انسان‌گرایانه، عملا به پذیرش و ترویج دگرباشی جنسی می‌پردازد. امواج فرهنگی از جایی که مروج فرهنگش هستند می‌آیند. موجی را می‌توانیم کره‌ای بنامیم که مروج فرهنگ کره‌ای باشد. آیا کره و فرهنگ کره‌ای، مبدأ و مروج دگرباشی جنسی در قالب شعارهای انسان‌گرایانه هستند؟ یا مبدأ و مروج اصلی این مسلک‌های مخدر را باید در جای دیگری جستجو کنیم؟
ما و آمریکا
آمریکایی‌ها نشان داده‌اند که بلدند بوسیله محصولات فرهنگی هنری، مسلک‌های مخدر و بی‌خطر برای خودشان را ترویج کنند. اصحاب کاخ شیطانی سفید، گاهی به آثار و گروه‌های هنری، ناخنک‌های رسانه‌ای پربازده می‌زنند. مثل دیدار اخیر گروه بی تی اس با رئیس جمهور آمریکا. و البته گاهی هم فراتر از ناخنک زدن عمل می‌کنند.
آنها برای مهار و هدایت نوجوانان و جوانان کشورهایی از قبیل ایران، یک مهارت دیگر هم دارند. مثلا جریان‌ها و موج‌های فرهنگی هنری خودساخته‌شان را، مستقل، غیر وابسته و به اصطلاح «غیر حکومتی» نشان می‌دهند. و البته معلوم است که چرا اینطور عمل می‌کنند.
اما ما هم باید از خودمان بپرسیم که آیا به درستیِ این روش، برای ترویج ارزش‌های تربیتیِ فرهنگ اسلامی معتقدیم؟ یا اینکه مثلا در حوزه موسیقی و سرود کاملا به عکس عمل می‌کنیم؟ آیا ما در انتخاب‌هایمان، به محتواهای مبنایی و فطری برای جلب قشر موسوم به «خاکستری» و «مردد» اولویت می‌دهیم؟ یا اینکه سرودهایی تولید می‌کنیم و به آنها ضریب رسانه‌ای می‌دهیم که جریان واقعا مردمی سرودمان را حکومتی جلوه می‌دهند؟ و به این وسیله نوجوانان و جوانان به شدت استقلال طلب و مهارگریز را، از سرود خودمان دل‌زده می‌کنیم؟ آیا ما می‌توانیم بوسیله آثاری که تولید می‌کنیم، به طرفداران ایرانی گروه بی تی اس، گروه‌ها و آثار دیگری را پیشنهاد بدهیم؟
خیلی دوست داریم نظرات شما درباره این گروه و آثارشان را در بخش دیدگاه‌های همین پست ببینیم و با هم گفتگو کنیم.👇👇
